100 voedselpakketten verdeeld rond kerst
In de week voor kerst hebben zes Valkenburgers voedselpakketten uitgedeeld op de armste plaatsen rondom Boekarest. Vanuit stichting Kind in Oost-Europa verspreidden ze, samen met lokale dominees en Roemeense jongeren, tassen eten onder de kansarme gezinnen, bejaarden, een woongroep en daklozen.
Naast zes Nederlanders helpen ook een aantal Roemenen mee. “Dat is heel belangrijk,” vertelt Coby, “zij weten het beste bij wie een pakket goed terecht komt. Zij maken zelf de planning welke dorpen en gezinnen we bezoeken. Zij kunnen gedurende het jaar contact blijven houden en zo kunnen we als stichting echt gezinnen helpen.”
In Tunari, een klein dorpje op twintig kilometer afstand van het centrum van Boekarest, heeft de stichting een stuk grond met een eigen school, van waaruit alle acties werden georganiseerd. Het is een dorp dat al veel zegt over het huidige Roemenië. Rijke Roemenen die de stad ontvluchten en een duur huis met een groot hek hebben laten bouwen wonen tussen de arme gezinnen die zich soms nog met paard en wagen moeten voortbewegen.
Allerarmste dorp rondom Boekarest
Halverwege de week stond Frumușani op de planning, waar honderd voedselpakketten van 35 kilo zijn rondgebracht. “Dit dorp is het allerarmste dorp dat ik ken,” vertelt Alice, een van de betrokken Roemenen die in dit dorp bijbelschool organiseert voor de kinderen en ze daar ook leert lezen. Zelf schrok ze enorm toen ze voor het eerst in dit dorp kwam. “Ik heb nog nooit zoveel zieke mensen bij elkaar gezien.”
De twee bussen vol voedsel splitsen zich op om de pakketten uit te delen. Vanuit het hele dorp kwamen al snel kinderen aangerend, die de Nederlanders en Roemenen herkenden van de zomerkampen en omarmen. Twee van hen begonnen meteen mee te helpen met het aanwijzen van de huizen waar hulp noodzakelijk was, terwijl de andere groep huis voor huis bezocht om te kijken welke hulp nodig is.

Een van de gezinnen die ondersteunt bestaat uit heel veel kinderen. Ze leven met zijn allen in twee kleine kamertjes, de stank binnen is enorm. Alleen de vader kan werken, de moeder is ziek, maar heeft geen goede toegang tot zorg. Als de pakketten worden uitgedeeld, lopen de kinderen halfnaakt rond en warmen zich aan het verbranden van plastic, hout is te duur voor hen.
Jan-Willem Dubbeldam gaat al een aantal jaar mee met de zomerkampen, maar dit jaar voor het eerst in de winter. “Wat kan je doen in zulke situaties? Je kan niet alle problemen oplossen, maar je kan er wel voor een aantal gemeenschappen zijn. Soms lijkt de hulp die je biedt hopeloos, maar nu we al meerdere jaren actief zijn hoor je van de inmiddels volwassen kinderen dat die weken op kamp en de winterpakketten heel belangrijk voor ze zijn geweest.”
Structurele ondersteuning
“We willen als stichting niet alleen eens per jaar voedsel uitdelen, we willen gezinnen echt op weg helpen,” vertelt voorzitter Coby. “Voor de winter brengen we nu een extra groot pakket en resthout dat we van Barnwoodweb kregen, maar door het jaar heen delen we maandelijks zestig pakketten uit. We denken er nu over om dat te verkleinen om nog effectiever de gezinnen die we helpen vooruit te helpen met de middelen die we hebben. Dat er meer tijd is voor gesprekken en om meer van hen te leren lezen en schrijven. Echt op weg helpen.”

Daarnaast helpt de stichting met het opknappen van huizen, het uitdelen van kleding, organiseren ze zomerkampen voor de kinderen en is er een wekelijkse bijbelschool. “Deze kinderen hebben vaak geen leraar en veel missen ook hun vader of moeder,” laat Alice zien. “Ik wil graag een moeder en een leraar voor hen zijn.”
In Roemenië zijn mensen niet gewend om naar elkaar om te kijken,’ vertelt Coby. “Wij willen laten zien dat het ook anders kan, samen met de Roemenen die daar ook voor gaan. Wij laten zien dat we om ze geven en dat God van ze houdt. Het doel van onze stichting is omzien naar de mensen.” Nu de winteractie is afgerond kijkt de stichting alweer vooruit naar de zomerkampen in juni. Hiervoor zijn alle donaties welkom en ook zoekt de stichting naar nieuwe vrijwilligers die mee willen helpen op het kamp zelf.